Formula 1

Ποιος πρόδωσε τον Norris;

Κύπρος 7:24
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
            
        NULL
    

Ποιος πρόδωσε τον Norris;

Formula 1

Ποιος πρόδωσε τον Norris;

Formula 1

Πώς η στρατηγική της McLaren παρεξηγήθηκε στο Spa

Advertisement

Σε μια εποχή όπου οι θεατές της Formula 1 έχουν συνεχή πρόσβαση σε δεδομένα, ραδιοεπικοινωνίες και αναλύσεις σε πραγματικό χρόνο, η πληροφόρηση συχνά καταλήγει να δημιουργεί περισσότερη σύγχυση απ’ όση ξεδιαλύνει. Αυτό ακριβώς συνέβη στο Grand Prix του Βελγίου, όπου η στρατηγική της McLaren — ειδικά όσον αφορά τα pit stop των Lando Norris και Oscar Piastri — παρουσιάστηκε από κάποιους ως άδικη, αν όχι ύποπτη.

Τι ήταν αυτό που προκάλεσε τα σενάρια συνωμοσίας;

Η μετάβαση από ενδιάμεσα ελαστικά σε στεγνά (slicks), γύρω στους γύρους 11–13, αποκάλυψε μια ασυμφωνία στους χρόνους και τις επιλογές ανάμεσα στους δύο οδηγούς. Ο Norris φάνηκε να μένει έναν γύρο περισσότερο στην πίστα με φθαρμένα inters, την ώρα που η πίστα είχε ήδη περάσει σε στεγνές συνθήκες. Παράλληλα, ο Piastri δεν φαινόταν να έχει τη δυνατότητα επιλογής γόμας, ενώ στον Norris προσφέρθηκε. Για πολλούς, αυτό έμοιαζε με εσωτερική μεροληψία.

Η πραγματική εικόνα της στρατηγικής

1. Προσυμφωνημένα σενάρια και ρόλοι

Η McLaren είχε από πριν σχεδιάσει τι θα συνέβαινε σε διάφορες στρατηγικές εκδοχές του αγώνα. Σε περίπτωση που βρισκόταν με τους δύο οδηγούς στις πρώτες θέσεις — όπως και έγινε — το πλάνο προέβλεπε ότι ο οδηγός που ήταν μπροστά θα έπαιρνε τα ελαστικά medium, ενώ ο δεύτερος είχε τη δυνατότητα να επιλέξει hard. Τα medium προσέφεραν καλύτερο ρυθμό, τα hard μεγαλύτερη διάρκεια, αλλά πιθανόν μειωμένη απόδοση στις πρώτες φάσεις.

2. Ποιος είναι πρώτος; Η απόφαση παίρνεται στον αγώνα

Advertisement

Παρόλο που και οι δύο McLaren εκκίνησαν μπροστά, το ποιος θα θεωρούνταν «ηγέτης» της στρατηγικής δεν ήταν προκαθορισμένο. Όταν ήρθε η ώρα για αλλαγή ελαστικών, η ομάδα εφάρμοσε το προσυμφωνημένο πλάνο: ο πρώτος (Piastri εκείνη τη στιγμή) πήρε medium, ο δεύτερος (Norris) είχε την ελευθερία επιλογής — και επέλεξε hard. Για να εξυπηρετηθεί η αλλαγή, έπρεπε να μείνει ένα γύρο ακόμη στην πίστα.

3. Η διαφορά που άνοιξε — αλλά δεν πλήγωσε

Αυτός ο έξτρα γύρος με φθαρμένα inters επέτρεψε στον Piastri να ανοίξει τη διαφορά από τα περίπου 2 δευτερόλεπτα σε πάνω από 9. Ήταν επιλογή του Norris να πάει στα hard — και η McLaren σεβάστηκε την επιλογή του, ακόμη κι αν σήμαινε προσωρινή απώλεια χρόνου. Με τη δυναμική του μονοθεσίου εκείνο το Σαββατοκύριακο, δεν υπήρχε ρεαλιστικός φόβος να χαθεί η δεύτερη θέση.

4. Η οπτική του θεατή: όταν λείπει το πλαίσιο

Όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα χωρίς να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της εσωτερικής στρατηγικής, είδαν μόνο την επιφάνεια: έναν οδηγό που δεν πήγε άμεσα για αλλαγή, έναν άλλο που δεν διάλεξε γόμα, ραδιοεπικοινωνίες χωρίς σαφές νόημα, και τελικά μια «εικόνα» που ευνοούσε τον έναν και όχι τον άλλον. Η αλήθεια ήταν πιο απλή: όλα είχαν συμφωνηθεί εκ των προτέρων — και απλώς εφαρμόστηκαν.

Advertisement