Άποψη

Το τελευταίο φως στην πίστα

Κύπρος 0:26
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
            
        NULL
    

Το τελευταίο φως στην πίστα

Άποψη

Το τελευταίο φως στην πίστα

Άποψη

Του Δημήτρη Γιόκκα

Advertisement

«Σε θέλει επειγόντως στο grid. Μου είπε ότι πρέπει να πας εκεί αμέσως », λέει με σοβαρό ύφος ένας από τους μηχανικούς της McLaren στον συντονιστή κινήσεων της ομάδας, Jo Ramirez, ο οποίος δείχνει έκπληκτος με την απαίτηση αυτή.

«Τι να με θέλει άραγε ο Ayrton την ύστατη αυτή στιγμή πριν από την εκκίνηση;», συλλογίζεται απορημένος ο Μεξικανός, ο οποίος αφήνει στη μέση ότι κάνει και, χωρίς να χάσει χρόνο, τρέχει στο grid για να συναντήσει τον Senna.

«Ξέρω πολύ καλά πως δεν του αρέσει να εισέρχεται κανείς στο προσωπικό του σύμπαν όταν ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση. Λες να θέλει να του σφίξω τις ζώνες στο πιλοτήριο; Αποκλείεται. Έχει τον δικό του, μυστικό τρόπο για να το κάνει αυτό», συνεχίζει να σκέφτεται ο Ramirez καθώς περπατά προς το μέρος του ήρωα με γοργό βήμα. 

Advertisement

Ο Βραζιλιάνος, που βρίσκεται εδώ και αρκετή ώρα βυθισμένος στο πιλοτήριο της ερυθρόλευκης McLaren του, η οποία είναι αραγμένη στο pole position του Grand Prix της Αυστραλίας (τελευταίου αγώνα της σεζόν του 1993) έχει διακόψει το καθιερωμένο του τελετουργικό πριν από την εκκίνηση -τον διαλογισμό που τον βοηθά να οραματιστεί όσα πρόκειται να συμβούν πάνω στην πρώτη στροφή- και, με το βλέμμα γεμάτο ένταση και προσμονή, στρέφεται προς τον Jo.

Ο συμπαθέστατος και πάντα πρόσχαρος Ramirez, τον οποίο ο Senna συγκαταλέγει ανάμεσα στους εκλεκτούς φίλους του, διακρίνει από μακριά το χτυπητό κίτρινο κράνος του Ayrton να λάμπει στον ήλιο. Καθώς πλησιάζει, βλέπει τον ίδιο να το αφαιρεί και να του γνέφει να σκύψει στο πιλοτήριο.   

O Ramirez λυγίζει τα πόδια, αφαιρεί τα ακουστικά που έχει στο κεφάλι και βάζει το αυτί του κοντά στο στόμα του Βραζιλιάνου για να μπορεί να τον ακούσει.

Advertisement

«Αισθάνομαι παράξενα που θα οδηγήσω τελευταία φορά για τη McLaren», εκμυστηρεύεται ο Senna στον Ramirez ο οποίος παρατηρεί πως τα μάτια του ήρωα αρχίζουν να υγραίνονται τη στιγμή που οι λέξεις του αιωρούνται στον αέρα.

«Εάν εσύ αισθάνεσαι παράξενα, τότε σκέψου πως αισθανόμαστε όλοι εμείς στην ομάδα», απαντά ο Μεξικανός, προτού συμπληρώσει: «Ήταν δική σου η απόφαση να εγκαταλείψεις τη McLaren».

Advertisement

O Senna, που γνωρίζει πολύ καλά πως η McLaren ήταν όλα αυτά τα χρόνια το σπιτικό του, η ομάδα με την οποία κατέκτησε τους τρεις παγκόσμιους τίτλους του, επιτρέποντάς του να μεγαλουργήσει όπως δεν μεγαλούργησε ποτέ άλλος κανείς, δεν έχει δυστυχώς άλλη επιλογή από το να αφήσει την ίδια μιας και η μοναδική ομάδα που μπορεί πια να ικανοποιήσει τον εθισμό του με τη νίκη είναι η Williams.

«Η κίνηση να φύγεις ήταν αποκλειστικά δική σου», επαναλαμβάνει ο Ramirez και, καθώς το λέει, βλέπει τα μάτια του ήρωα να πνίγονται από δάκρυα.

Βαθιά συγκινημένος και ο ίδιος, ο Jo σκύβει μια τελευταία φορά στο πιλοτήριο της McLaren και ψιθυρίζει στον Senna: «Εάν κερδίσεις αυτό τον αγώνα, θα σε αγαπώ για πάντα».

Advertisement

Ο συναισθηματίας Βραζιλιάνος δεν έχει άλλη επιλογή: πρέπει να κερδίσει την κούρσα. Ο ίδιος, που έχει ήδη καταβάλει τρομερή προσπάθεια για να κλέψει με την αδύναμη McLaren του το pole position από τις δύο τρανές Williams των Prost και Hill (η FW15 που πιλόταρε ο Γάλλος υπεραντίπαλός του ήταν ίσως το πιο τεχνολογικά προηγμένο μονοθέσιο στα χρονικά της Formula 1) γνωρίζει πως θα πρέπει τώρα να επαναλάβει τον συγκεκριμένο άθλο άλλες 79 φορές μέχρι το τέλος του απογεύματος.

Με την ακατάβλητη θέληση, το σιδερένιο πείσμα, το θάρρος και το συναίσθημα που φλογίζει μέσα του, καταφέρνει τελικά να πετύχει το ακατόρθωτο και να πάρει τη νίκη.

Και με αυτήν, έρχεται η σειρά μας να δακρύσουμε…

Θυμάμαι τότε, φοιτητής στην Αγγλία, είχα μείνει αποσβολωμένος μπροστά στην τηλεόραση. Εάν γνωρίζαμε πως αυτή που μόλις είδαμε ήταν η τελευταία του νίκη (συμπληρώνονται σήμερα 32 χρόνια από εκείνη τη μέρα) τα δάκρυά μας δεν θα στέγνωναν ποτέ.

Καθώς οι «Παολίστας» θα υψώσουν τα λάβαρα του Senna αυτή την Κυριακή στην πίστα του Interlagos, το φάντασμα της ερυθρόλευκης McLaren του θα ξεπεταχτεί άλλη μια φορά από το pole και θα σφυρηλατήσει ξανά τον μύθο του, γεμίζοντας την πόλη που τον γέννησε με δέος και συγκίνηση._ Δημήτρης Γιόκκας